Het Margrietspeldje werd in Engeland verkocht t.b.v. het Prinses Margrietfonds; opgericht om Nederlandse zeelieden te helpen. Al onze ter zee varende koopvaardijschepen waren door de Engelse marine ingelijfd, inclusief bemanning. Het speldje kostte één pond en het speld met het anker mocht door officieren op de pet gedragen worden. (bron: Streekmuseum Jan Anderson)